dönüş vakti:(

gene günler geldi geçti. güzel şeyler hep çabuk bitiyor :( dönüyorum gene erzuruma. gitmeyi hiç ama hiç istemiyorum. ben burda kalmak isityorum diye avazım çıkana kadar bağırabilsem keşke.. şimdi bunu okuyan silah zoruyla gideceğimi sanacak. yok kardeşim yok. kendi rızamla ama istemeyerek gidiyorum. şubatta eş atamasının hayalini kuracağım artık bol bol..
ailemi,sözlümü çok özlicem. her zmankinden daha çok. alışmıştım buraya. oradaki herşeyi silmiştim sanki hafızamdan. gene aynı yüzler, aynı bakışlar, aynı karaktersiz bi sürü insan... uff düşünmek istemiyorum...

ve gene derin bi yalnızlık......
ne demişti şair:
Yalnız kalmaktan korkmuyorum da,
ya, canım ellerini tutmak isterse...
....
hoşçakal istanbul, 2 ay 10 gün sonraya kadar hoşçakal...iyi bak anneme babama ve sözlüme....