Aşk ♥
Âh..
Tek hece..
Bütün lisanlarda aynı olan mana..
Bir Elif, ardından bir He…
All...ah (c.c.) adının ilk ve son harfi..
... Elif ve He ile yanmış aşk..
Zora tahammülü güzel bulanlara değil;
Güzele tahammülü zor bulanlara yazgılıdır âh..
Güneşi izleyen bulut, gizleyebilir mi hiç varlığını güneşin;
Acıyı saklayan tebessüm, ya saklayabilir mi hiç vücudunu acının?
Dokunulunca en ince teline içindeki sızının,
Bülbül durabilir mi şeydalanmadan ta mahşer olunca?..
Her nereye bakarsa gördüğü;
Ahtır aşkın; âh elinden niyaz için mescide girse dahi..
Minaresi Elif, kubbesi He’dir çünkü camilerin..
Ve hala Elif’in bağrı şerha şerha kan ve hala iki gözü iki çeşme He’nin..
Erbab-ı aşka pîşe heman her gün âhimiş,
Her bir nefes ki âh ile geçmez, günah imiş…
Ve sözün düğümü;
Âh Minel Aşk!..
____İskender Pala
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder